Początki rodu Kochańskich h. Rola na Podlasiu i sięgają najprawdopodobniej lat 1540-1570, kiedy to Kochań w ziemi dobrzyńskiej najprawdopodobniej został odsprzedany krewniakom h. Luba.
Wiązać to należy z nadawaniem w owym czasie przez Króla Zygmunta Starego i Króla Zygmunta Augusta ziem za zasługi oddane Rzeczypospolitej.
Warto też przypomnieć, że Wołkowysk (gdzie w okolicach mieszkało kilka osób z rodziny Kochańskich) prawa miejskie uzyskał z nadania, nie przez kogo innego, jak właśnie przez Zygmunta Starego.
Także Paprocki już w 1584 o tej linii Kochańskich pisze, że “…na Podlasiu to Dom starodawny i rozrodzony…1”.
Rozrodzenie to było zresztą jedną z przyczyn zubożenia rodziny. Zubożenia do tego stopnia, że jak pisze Uruski “… byli rozrodzeni i tak zubożali, że im zarzucano szlachectwo, lecz Sejm 1776 takowe im zatwierdził..2”.
W kronikách wymienia się Wojciecha Kochańskiego:
„Wojciech podstarośei Mielnicki posłem bywał na sejmy3“.
„Wojciech Kochański, podstarości i poseł mielnicki 1632 roku, a sędzia ziemski mielnicki 1638 r. Synowie jego: Piotr w Lublinie 1647 r. (Zap. Lub. 41 f. 198 i 49 f. 385), a Kasper 1665r. Wojciech. Adam, Aleksander i Andrzej podpisali, z województwem niskiem, elekcyę Jana Kazimierza (w 1648r.)“4.
Do tych Kochańskich zaliczyć należy też Augustyna Kochańskiego z zakonu Franciszkańskiego – S. teologji doktor, kustosz Gnieźnieński, wydał „O wgardzie świata i próżności jego Ksiąg troje“ – 16115.
„Andrzej Konstanty, z żoną Anną Rejówńą, pokwitowani 1693 r. z sumy z Kamborni, przez Łątkiewicza (Gr. Sandec. 108 f. 1119). Adam z żoną, Teresą z Majewskich, zawarli układ z Jezierską 1710 r. (Gr. Bełs. 131 f. 199).
Jan i Wojciech, z województwa brzeskiego-litewskiego, elektorowie Augusta II-go (1697r.). Jan, administrator poczty warszawskiej, został sekretarzem królewskim 1685 r. W 1706 r. został dyrektorem tejże poczty (M. 215 f. 353; Sig. 16; DW. 61 f. 1313).
Daniel, skarbnik podlaski 1754 r. Wojciech, żonaty 1774 r. z Elżbietą Rudzką, h. Prawdzie, córką Pawła i Katarzyny z Domańskich (DW. 91 f. 277)6“.
Z bardziej znanych nazwisk wymienić możemy też Mikołaja Stefana Kochańskiego – podczaszego słonimskiego, pułkownika wojsk koronnych w 1692r7.
Syn Mikołaja – Antoni Kochański był dziedzicem na Wielkim Chrzanowie. Zaślibił on w roku 1730 Zuzane Pruską, z którą miał syna Andrzeja. Informacji o innych dzieciach brak.
Andrzej Kochański poslubił Maryannę Grotównę, z która miał syna Jana oraz córki Elżbietę, Ewę, Katarzynę i Kunegundę.
Z innych Kochańskich tej linii wymienia się w 1754 Daniela Kochańskiego – skarbnika podlaskiego.
Następnie Macieja Kochańskiego s. Wojciecha, który był ożeniony z Teklą Marcjanowską. Maciej był dziedzicem na Kalejczycach w ziemi mielnickiej – 1789r.
Wojciech, ur. 1775 r., zmarły 1853 r., urzędnik Komisyi Skarbu. Syn jego Ludwik Jan, naczelnik archiwum Komisyi Skarbu, ur. 1802 r., zmarły 1866 r, ożeniony z Waleryą Mikułowską.
Bartłomiej, ur. 1778 r., żołnierz w wojsku francuskiem i polskiem, umarł 1870 roku.
Franciszek, kapitan b. wojsk polskich, kawaler Legii Honorowej, adjutant generała Zajączka8.
Kochański Andrzej s. Ignacego i Apolonii Milewskiej, ur. 1790 we wsi Onikowie w Rosyi, wszedł 1809r. do 13 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego …. Porucznik Andrzej Kochański wszedł do dymisyi w 1818. Odbył kampanię 1809r. przeciw Austryi, a w 1812 był w Rosyi i znajdował się w bitwie pod Uściługiem (Ks. Wojskowe)9.
Przypisy:
1. Paprocki Bartosz, Herby Rycerstwa Polskiego zebrane i wydane r.p. 1584, wydanie K. J. Turowskiego, Wydawnictwo Biblioteki Polskiej, Kraków 1858 s. 337.
2. Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej, Gebethner i Wolf, Warszawa 1904-31, T. 7 str. 78.
3. Kacper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, T. 5 s. 142.
4. Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10 str. 290.
5. Kacper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, T. 5 str. 142-143.
6. Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10 str. 290.
7. Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej, Gebethner i Wolf, Warszawa 1904-31, T. 7 str. 78.
8. Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10 str. 290.Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej, Gebethner i Wolf, Warszawa 1904-31, T. 7 str. 78.
9. Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej, Gebethner i Wolf, Warszawa 1904-31, T. 7 str. 78.