Genealogia

RYCERZ DOMINIK h. Rola (ur. ca 1270-80 – zm. ca. 1330-40) – żona Przechna (?) ślub (?)
Dominik miał dzieci:
1.    STEFAN h. Rola z Łąkoszyna- (ur. ca. 1300-1310 – zm.?) – żona (?) ślub (?)
2.    LEWNA h. Rola (ur. ca. 1300-10 – zm.?) – żona (?) ślub (?)
3.    MIKOŁAJ h. Rola – zwany Kotem, (ur. ca. 1300-1310 – zm.?) – żona (?) ślub (?)
4.    PAWEŁ h. Rola (ur. ca. 1300-1310 – zm.?) – żona (?) ślub (?)
5.    ŚWIĘTOSŁWA h. Rola (ur. ca. 1300-1310 – zm.?) – mąż (?) ślub (?)
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak

RYCERZ MIKOŁAJ h. Rola – zwany Kotem (ur. ca 1300-1310 – zm. ?) – żona (?) ślub (?) 
MIKOŁAJ najprawdopodobniej miał syna lub wnuka:
1.    KLEMENSA
2.    RYCERZA N.N.
Mikołaj miał także na pewno jeszcze innego potomka o nieustalonym imieniu. Osoba ta miała syna lub wnuka:
•    JANA h. PRAWDA, który był stryjecznym bratem innego rycerza – także Jana h. Rola (obaj podpisywali Akt sławetnego dokumentu 1434)
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak

KLEMENS h. Rola (?) (ur. ca. 1340-50 – zm.?) – żona (?) ślub (?)
KLEMENS z Kochania najprawdopodobniej był synem Mikołaja lub jego wnukiem. Jednocześnie prawdopodobnie był on ojcem JANA, lub też jego dziadkiem.
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak

JAN z Kochania – Kasztelanem Rypiński h. Rola (?) (ur. ca 1380-90 – zm.?) – żona (?) ślub (?) (zwany Klementowiczem lub Klimuntowiczem – jako potomek Klemensa)
JAN z Kochania najprawdopodobniej miał synów:
1.    MIKOŁAJ z Kochania h. Rola lub też już h. Luba (?) – sygnator sejmiku dobrzyńskiego 1434 z pieczęci (zwany także Klementowiczem – potomek Klemensa) (ur. ca. 1390-1400 – zm.?) – żona (?) ślub (?)
2.    WOJCIECH z Kochania h. Rola (zwany Klementowiczem) – syn Jana (ur. ca. 1400-10 – zm.?) – żona (?) ślub (?)
WOJCIECH z Kochania miał syna:
MARCIN z Kochania h. Rola (zwanego także Klementowiczem) – syn Wojciecha (ur. ca. 1440-50 – zm.?) – żona (?) ślub (?)
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak
3.    MIECZYSŁAW h. Luba (zwany Nowakowiczem) sygnator sejmiku dobrzyńskiego 1434 – (ur. ca. 1390-1400 – zm.?) – żona (?) ślub (?) –
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak

MIECZYSŁAW h. Luba (zwany Nowakowiczem) (ur. ca. 1390-1400 – zm.?) – żona (?) ślub (?) 
Sygnator sejmiku dobrzyńskiego 1434 – także jeden z domniemanych i prawdopodobnie pierwszy herbowych Kochański h. LUBA. Mieczysław był najprawdopodobniej synem lub bratankiem Jana.
MIECZYSŁAW sam mógł być ojcem Piotra lub też miał innego syna:

RYCERZA N.N.  h. Luba (także zwanego Nowakowiczem)  (ur. ca. 1440 – zm.?), który to był ojcem: 
PIOTRA z Kochania
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak

Poniżej wypisany Piotr Kochański był na pewno wnukiem lub prawnukiem Jana, natomiast czy był on na pewno synem czy wnukiem Mieczysława, dokumentów brak. Odpowiedź jednak leży w Akcie Sejmiku 1434r, który wskazuje Mieczysława jako pieczętującego się h. Luba1. Także przydomek Piotra „Nowakowicz” wskazuje raczej Mieczysława jako jego ojca lub dziada. Biorąc pod uwagę wszystkie znalezione zapisy genealogiczne oraz opracowania historyczno-heraldyczne, od Piotra Kochańskiego z Kochania h. Lubicz jest już więcej zapisów wspomagających odnalezienie pokrewieństwa:

PIOTR z Kochania h. Luba (zwany Nowak lub Nowakowicz) (ur. ca. 1470-80 – zm. ?) – żona (?) ślub (?)
Piotr Kochański-Nowakowicz z Kochania miał trzech synów:
1.    MATEUSZA nazwanego Czachorowskim
2.    ALBERTA nazwanego Nowakowiczem
ALBERT (zwany Nowak lub Nowakowicz), (ur. ca. 1510 – zm.?) – żona (?) ślub (?)
ALBERT Kochański z Kochania miał syna:
1.    ANDRZEJA
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak
ANDRZEJ KOCHAŃSKI (zwany Nowak lub Nowakowicz), – syn Alberta (?) (ur.ca. 1530 – zm.?) – żona (?) ślub (?)
Andrzej Kochański był podstarościm dobrzyńskim (akta grodzkie bobrowieckie 1576-78).
Andrzej, syn Alberta  posiadał trzech synów :
1.    MIKOŁAJA (najprawdopodobniej pierwszy Kochański h. OGOŃCZYK)
MIKOŁAJ KOCHAŃSKI (zwany Białowieski), – syn Andrzeja (ur.. ca 1550 – zm.?) – żona Kościelecka h. Ogończyk (ur.? – zm.?), ślub (?)
Mikołaj Kochański był pisarzem grodzkim bobrownickim (akta grodzkie bobrowieckie 1576-8). Mikołaj Kochański syn Andrzeja wraz z braćmi figuruje
w wykazach poborowych (1564-65) i w aktach grodzkich bobrowieckich (1576-8) jako dziedzic na Kochaniu.
Odziedziczył w drodze sukcesji od wojewody inowrocławskiego – Jana Kościeleckiego Białowieżym Wielki, Białowieżyn Mały
2.    MATEUSZA
MATEUSZ KOCHAŃSKI, – syn Andrzeja (ur.? – zm.?)
Mateusz był wikariuszem w parafii w Mokowie.
3.    BALTAZARA
BALTAZAR KOCHAŃSKI, – syn Andrzeja (ur.? – zm.?) – żona (?) ślub (?) (ur.? – zm.?) – żona (?) ślub (?)
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak
3.    STANISŁAWA nazwanego Grodzanowskim
Stanisław Kochański h. Luba zwany z Grodzanowa był podkomorzym wiślickim w 1533r2.
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak

W pierwszej połowie XVI w. w dokumentach w tym samym czasie pojawia się wiele imion,
w tym imiona braci Kochańskich – dziedziców na Kochaniu. Precyzyjnie wskazujących informacji na, kto był ich ojcem i matką brak, lecz biorąc pod uwagę dziedziczone wsie
i przydomki, prawie na pewno byli to właśnie potomkowie Mateusza, Alberta i Stanisława, synów Piotra:

MATEUSZ KOCHAŃSKI z Kochania h. Luba (nazwany Czachorowskim od Czachorowa) (ur. ca. 1490-1500 – zm. ?) – żona (?) ślub (?) 
(akta 1545-7) syn Piotra3. Mateusz Kochański z Kochania miał syna:
1.    JAKÓBA
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak

JAKÓB KOCHAŃSKI z Kochania h. Lubicz (ur. ca. 1510-20- zm.?) – żona 
N. Białowieska h. Nałęcz , ślub (?)
Jakób Kochański (zwany dla odróżnienia Pepłowskim – wieś Pepłowo) (akta 1547) spłodził
z żony N. Białowieskiej syna Bartłomieja (akta 1544-ok.1568).
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak

BARTŁOMIEJ KOCHAŃSKI z Kochania h. Lubicz (ur. ca. 1530-40 – zm. ?) – żona (?) ślub (?)
Bartłomiej Kochański (zwany Białowieskim) sprzedał wieś Białowieżyn (odziedziczoną po matce) Mikołajowi Kochańskiemu synowi Andrzeja (także zwanemu dla odróżnienia Białowieskim od Białowieżyna) w roku 1544.
Ten sam Mikołaj wraz z braćmi figuruje w wykazach poborowych (1564-65) i w aktach grodzkich bobrowieckich (1576-78) jako dziedzic na Kochaniu.
Bartłomiej miał synów:
1.    BALTAZARA (ur. ca. 1550 – zm. ?) – żona (?) ślub (?)
2.    ZYGMUNTA (ur. ? – zm. ?) – żona – Jadwiga Ranachowska h. Ogończyk
c. Abrahama,  ślub (?) – dziedzic na Kochaniu i Budziszynie od 1564r. Sprzedał Budziszyn Zawiszom w 1588r4.
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak
Zygmunt miał synów:
•    JANA         (ur. ? – zm. ?) – żona (?) ślub (?)
•    WOJCIECHA (ur. ? – zm. 1620) – żona (?) ślub (?)
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak
“…Tamże (w kościele Krakowskim św. Szczepana) drugiego Wojciecha Kochańskiego – Lubicza, zmarłego 1620 chorągiew widzieć, który przy tymże kościele Kaplicę Św. Stanisława Kostki wymurował, i żeby dwie msze na tydzień odprawiały się, nadał szczodrobliwie.”5. Wojciech Kochański z Kochania h. Lubicz był prawdopodobnym prekursorem linii małopolskiej pod koniec XVIw.
Najprawdopodobniej też, to własnie tego Wojciecha synem, był sławny Grzegorz Kochański h. Lubicz. Grzegorz Kochański był osobistym sekretarzem Hetmana koronnego Stanisława Żółkiewskiego – wysławił się jako poseł królewski do Porty Osmańskiej – Konstantynopola do cesarza tureckiego w 1619r. “…W związku z poselstwem tureckim i perskim na Sejm, postanowiono wysłać (29 IV 1619) do Porty Osmańskiej jako posła królewskiego osobistego sekretarza Hetmana Koronnego – Pana Grzegorza Kochańskiego (h. Lubicz) z zadaniem ułagodzenia stosunków polsko-tureckich zadrażnionych interwencją Potockich na Wołoszczyźnie oraz utwierdzenia pokoju pomiędzy oboma państwami. Wytyczne dla posła do Turcji i hospodara wołoskiego, Grzegorza Kochańskiego, zawierała instrukcje w myśl, której ma powiadomić sułtana o próbach ukarania Kozaków czyniących szkody ziemiom sułtańskim, posłaniu przeciw Kozakom hetmana z wojskiem i senatorów do powstrzymania ich napadów6”.

BALTAZAR KOCHAŃSKI z Kochania h. Lubicz (ur. ca. 1550-60 – zm. ?) – żona (?) ślub (?)
Baltazar, syn Bartłomieja  spłodził sześcioro dzieci:
1.    JANA –     (akta grodzkie bobrowieckie 1576-78)
2.    ANDRZEJA –  (akta grodzkie bobrowieckie 1576-78)
3.    SEBASTJANA – (akta grodzkie bobrowieckie 1576-78)
„…Sebastyan podpisał z ziemią Dobrzyńską elekcyę Władysława IV..7”.
„…Sebastyan komornik dobrzyński podpisał elekcyę 1632r. z ziemią dobrzyńską..8”.
4.    TOMASZA –     (akta grodzkie bobrowieckie 1576-8)
5.    AGNIESZKĘ – żonę Mateusza Płonczynskiego-Gliwicza (Glaubicza)
6.    ZOFIĘ
Na mocy działów dokonanych, Jan i Tomasz otrzymali po części Kochań, a Andrzej
i Sebastjan po części Białowieżyn Mały (akta grodzkie bobrowieckie 1576-8).

JAN KOCHAŃSKI z Kochania h. Lubicz ( ur. ca – 1580r. – zm.?)  – żona (?)
Jan Kochański zasłużył się w czasie I-szej wojny polsko-szwedzkiej 1626-1629. Brał udział w bitwie pod Trzcianą 1629r. Jan Kochański, podobnie, jak jego brat Wojciech, powiązany był też z Jakubem Butlerem.
DZIECI  Jana Kochańskiego:
1.    ŁUKASZ   (?-?) – żona Zofia Świerczowska h. Prus I (ur. ok. 1590 – zm. ?) – był Sędzią grodzkim krakowskim, komornikiem krakowskim proszowickim, pisarzem ziemskim krakowskim
DZIECI  Łukasza Kochańskiego i Zofii ze Świerczowskich:
•    EWA       (ur. ca 1610 – zm. ?) – mąż Jan Oraczowski z Brzozówki h. Śreniawa (ur. ca 1610 – zm. 1677)
•    ADAM     (ur. ca 1630 – zm. 1665) – burgrabia krakowski – żona Anna Pstrokońska h. Róża (ur. ok. 1640 – zm. ?) ; druga żona Krystyna Dębiska z Dembian h. Rawicz (ur. ok. 1650 – zm. 1696)
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak
2.    WALENTY –     (ur. z grubsza 1600 – zm. ?)
3.    JAKUB –         (ur. z grubsza 1600 – zm. ?)
4.    WOJCIECH –     (ur. z grubsza 1590 – zm. 1653) – żona Justyna Modlicka
h. Starykoń (ur. ca 1580 – zm ?), Justyna Kucharska h. Godzięba (ur. ca 1580 –
zm ?),  Zofia Morsztyn z Tomaszkowic h. Leliwa (ur. ok. 1590 – zm. 1628)
“Wojciech na Kochaniu podpisał z województwem krakowskim, elekcye Jana III.9”.  Wojciech Kochański także (podobnie, jak Jan) był oficerem dragonów I brał udział w I-szej wojnie polsko-szwedzkiej w latach 1626-1629. Podobnie też, jak Jan był związany
z Jakubem Butlerem (zdobycie Kętrzyna). “…Wojciechowi z Kochania Kochańskiemu, ziemianowi Dobrzyńskiemu, dziedzicowi na Łososinie, przeciwko Turkom pod Chocimem
i Szwedom w Prusiech doświadczony żołnierzowi, zmarłemu 1653… żona Teresa z Olszów, Olszowska (h. Godzięba) chorągiew grobową z herbem Lubicz w kościele Krakowskim św. Szczepana powiesiła…”10.
DZIECI  Wojciecha Kochańskiego:
•    STANISŁAW SAMUEL (ur. ca 1600 – zm. 1659) był burgrabią krakowskim, dziedzicem dóbr Ściborzyce, wojownik przeciw Szwedom i Kozakom
„..w Beresteckiej okazyi i innych, ojczyźnie zasłużonemu..”11.
O wygraniu 12-dniowej bitwy, zadecydowało w jej 4-tym dniu 18-cie chorągwi jazdy lewego skrzydła pod dowództwem niezwykle utalentowanego dowódcy Jeremiego Wiśniowieckiego. “…Sześćdziesięcio tysięczna armia polska [w tym 30 000 pospolitego ruszenia] dowodzona przez króla Jana Kazimierza pobiła 100 000 armię kozacką Bohdana Chmielnickiego dci posiłkujących ją Tatarów. Poszły w rozsypkę oddziały zaporoskie i tatarskie. Został na placu tabor kozacki pełny zapasów i broni ognistej, ruchoma twierdza dowodzona przez płk. Kropiwnickiego Dziedziałę oparty mocno o bagna Pleszawki. Następca Dziedziały Iwan Bohun zaczoł budowę grobli. Część wojska kozackiego ogarnęła panika. Żołnierze królewscy uderzyli ze wszystkich stron, rżnąc i mordując bez pamięci na własną godność ludzką. Chmielnicki uszedł…. Za tymi co się wyrwali z pogromu ruszył w pogoń Boguslaw Radziwiłł i Stefan Czarniecki; Nienawiść wrosła w serca i zatruła krew pobratymczą;. Brodowski [Łada] poległ, Czapski Franciszek [Leliwa], Denhoff Stanisław [Denhoff], Fredro Jerzy [Bończa] własna chorągiew, Jałowski Konstanty [Syrokomla], Jeżowski Wawrzyniec [Jastrzębiec] rotmistrz-zginął, Jordan Spytek [Trąby] pułkownik-poległ, Kalinowski Marcin [Kalinowa], Kazanowski Adam [Grzymała] kasztelan-poległ, Kochański Samuel [Lubicz] własna chorągiew – burgrabia krakowski, Księski Syanisław [Topór]-zginął, Lanckoroński Zygmunt [Zadora] starosta poległ Lubomirski Sebastian Jerzy [Śreniawa] późniejszy hetman polny, Mączyński Jan [Świnka]-poległ, Maszkowski [Maszkowski] dwóch poległo, Miłoszewski [Kościesza] rotmistrz-poległ, Wyszkowski Władysław [Jastrzębiec] wojewoda krakowski, Ossoliński Adam [Topór] starosta lubelski-poległ, Ossowski Piotr [Dolega]-poległ, Petryczyn Jan Bogusław [Prus], Postruski Stefan [Bończa], Przyjemski Zygmunt [Rawicz] dowódca artylerii, Przyłuski Jan [Lubicz]-zginął, Rogawski-poległ, Rzeczycki Mikołaj [Janina]-poległ, Sapieha Paweł Jan [Lis], Siemianowski Marcin [Grzymała], Sierakowski Samuel [Dolega]-poległ, Smarzewski Jędrzej [Zagłoba]-poległ, Sobieski Marek [Janina] oboźny nadworny, Sokołowski [Trzaska]-poległ, Stesiński-poległ, Stoiński Stanisławi Mikołaj [Janina]-polegli, Stokowskich dwóch poległo, Szczawiński Paweł Ludwik [Prawdzic] wojewoda inowrocławski, Szembek Karol [Szembek]-utracił wzrok, Szembek Stanisław [Szembek] burgrabia krakowski, Watowski Michał-ranny, Wierzbowski Władysław [Jastrzębiec] wojewoda brzesko-kujawski-ranny, Wiśniowiecki Jeremi…12”.
„…Czwartą chorągiew Stanisławowi Samuelowi burgrabiemu zamku Krakowskiego, dziedzicowi na Scyborzycach, w Berestyckiej okazyi i innych, Ojczyźnie zasłużonemu,
w roku 1659 zmarłemu; którego szczodrobliwością (wysypał na to dwa tysiące czerwonych złotych) restaurował tenże kościół – Jan, Podczaszy Płocki 1700..13”.
•    ANNA (ur. ca 1600 – zm. ?)
•    MARCIN (ur. ca 1600 – zm. 1663)
„…Trzecia Chorągiew Marcinowi Kochańskiemu, mężowi rycerskiemu na szwedzkich
i kozackich wojnach od Teresy z Wilkonie…14”.
•    KRYSTYNA     (ur. ca 1640 – zm. ?)
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak
5.    KASPER –         (ur. z grubsza 1620 – zm. ?)
„…Kasper i Joachim podpisali elekcyę Jana III-ego z ziemią dobrzyńską…15”.
„…Kacper i Joachim z ziemią dobrzyńską podpisali elekcyę 1697r.16”.
DZIECI  Kaspra Kochańskiego:
•    BARBARA     (ur. ca. 1650 – zm. ?)
•    EWA         (ur. ca. 1660 – zm. ?)
•    ZOFIA         (ur. ca. 1660 – zm. ?)
•    MICHAŁ         (ur. ca. 1660 – zm. ?)
Michał, syn Kaspra nabył dworek w Guzowatce od Chajęckiego17.
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak.
Do tychże Kochańskich należy zaliczyć Adama Adamandego, Jezuitę, urodzonego 1631, znakomitego matematyka, autora wielu rozpraw, profesora 1659 w Moguncji, 1660 we Florencji, następnie w Pradze i Ołomuńcu, nadwornego matematyka, astronoma, fizyka, konstruktora i bibliotekarza Króla Jana III Sobieskiego18. Natomiast brak jest pewnych informacji o tym, którego z braci (dzieci Jana) był synem, i którym z kolei Mając na względzie zasadę, że dziedziczyli zwykle synowie najstarsi, Adam Adamandy jednak musiał być najmłodszym lub też  jednym z młodszych synów Walentego lub Jakuba, ale na pewno był on wnukiem Jana.

JAKUB KOCHAŃSKI z Kochania h. Lubicz (ur. z grubsza – 1600r. – zm. ?) – żona (?) ślub ok. 162018
Jego brat Wojciech Kochański z Kochania h. Lubicz w czasie II wojny polsko-szwedzkiej walczył razem z Pułkownikiem Jakubem Butlerem, zdobywając w czasie I wojny Polsko-Szwedzkiej Kętrzyn w roku 1628.
DZIECI  Jakuba Kochańskiego:
1.    JAN         (ur. 1630 – zm. 1692)
2.    STANISŁAW     (ur. ? – zm. ?) – żona (?) ślub (?)
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak
DZIECI  Stanisława Kochańskiego:
•    ANTONI       (ur. ? – zm. ?)
•    KAZIMIERZ     (ur. ? – zm. ?)
„…Stanisław Kochański – właściciel dóbr Talkuny w powiecie Trockim… wszyscy jego wnukowie i prawnukowie legitymowali się ze szlachectwa 1800r. przed Deputacyją Wywodową Wileńską…19”.
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak

JAN KOCHAŃSKI z Kochania h. Lubicz20 (1630 – 1692) i ŁUCJA z Boczkowskich (h. Gozdawa)
Jan był ziemianinem dobrzyńskim. „…Jan podpisał obiór Króla Michała…21”. Jego brat stryjeczny Stanisław Samuel Kochański z Kochania h. Lubicz był burgrabią krakowskim, dziedzicem dóbr Ściborzyce, wojownik przeciw Szwedom i Kozakom „..w Beresteckiej okazyi i innych, ojczyźnie zasłużony..”22.
Drugim jego bratem stryjecznym (lub też rodzonym) był Adam Adamandy Kochański, który to „…był matematyki profesorem… i z natury był właśnie do tej nauki urodzony, w której jak był w cudzych krajach wsławiony, gdy i do Polski jego sława weszła, Król Jan III sprowadził go do Ojczyzny..23”. Adam Adamandy, polski duchowny – Jezuita, urodzony w 1631, znakomity matematyk, fizyk i filozof. Autor wielu rozpraw, profesora 1659 w Moguncji, 1660 we Florencji, następnie w Pradze i Ołomuńcu, nadworny matematyk, astronom, fizyk, konstruktor i bibliotekarza Króla Jana III Sobieskiego.24 Nauczyciel królewicza Jakuba (a nieco później jego braci Aleksandra i Konstantego) oraz objął stanowisko kapelana, nadwornego matematyka, zegarmistrza i bibliotekarza królewskiego. Skonstruował w rezydencji królewskiej w Wilanowie zegar słoneczny. Przyjaciel Heweliusza i Leibniza.
Jan Kochański z Kochania h. Lubicz, był oficerem Pułkownika Gotarda Wilhelma Butlera. Uczestniczył w wojnie ze Szwecją. Jan to 3-ci odnotowany Kochański z Kochania, mający związek bezpośredni z Butlerami. W czasie inwazji szwedzkiej 1655r. w okresie II Wojny Północnej zasłużył się w obronie obozu warownego w widłach Bugu i Narwi opodal Serocka. Był to pierwszy opór stawiany przeciw Szwedom. Następnie był zarządcą zamku starosty preńskiego – Gotarda Wilhelma Butlera  w Prienach. Za zasługi wojenne za wstawiennictwem Konstancji Butlerowej z. d. Wodyńskiej (h. Kościesza) na jesieni 1667r. otrzymał 4+12,5 włók ziemi na północ od Jeziora Wigry25 (czyli około 350 ha – 1 Włóka = 21,36 ha), gdzie założył folwark zwany Jezioro Czarne lub Czarne, a z czasem zwany Kochańszczyzną lub  Kochanowszczyzną (okolice dzisiejszego jez. Boksze)26. Była to lokalizacja w drugiej kwaterze Przełomskiego Leśnictwa zwanej PodPrzerolską. Jak podaje Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego, Folwark Kochańszczyzna pod koniec XIX w. liczy już 5 domów i 26 mieszkańców, zaś  przynależna mu wieś Kochańszczyzna ma 13 domów i 54 mieszkańców27.
Tak właśnie zaczęła się już w XVII w. historia linii Kochańskich z Kochania h. Lubicz na obecnej suwalszczyźnie, w województwie trockim, nowogródzkim i wileńskim. Jak wskazują dokumenty, Jan był też dziedzicem dóbr Melegiany w 1683r. (Akta Wileńskie)28. Jego żoną była Łucja z Boczkowskich h. Gozdawa – kuzynka Konstancji Wodyńskiej-Butlerowej.
DZIECI  Jana Kochańskiego:
1.    JERZY       (ur. 1660 – zm. 1720)
2.    MICHAŁ     (ur. ? – zm. ?)
„…Michał, poseł województwa trockiego, z temże województwem podpisał obiór Augusta II-go…29”.
Inne dzieci urodzone z tego małżeństwa – informacji brak.

Po „potopie szwedzkim” w latach 1655-1660, spustoszenie kraju było tak olbrzymie, że jest “…porównywalne tylko do strat Rzeczypospolitej poniesionych w II wojnie światowej. Były to ogromne zniszczenia materialne, wielkie straty dóbr kulturalnych, zagrabionych przez okupanta, także znaczne straty ludnościowe na skutek działań wojennych, głodu i chorób. Kolejnym widocznym do dziś dnia skutkiem tej wojny są straty materialne i kulturowe. Pomimo że większość polskich miast, zamków i poddawała się Szwedom bez walki, to zostały zniszczone i złupione jako potencjalne miejsca oporu…30,31”.
Mając na względzie powyższe informacje, nie może zatem dziwić fakt, że w celu zasiedlania wyludnionych terenów (takich jak obecna suwalszczyzna) rozpoczęto politykę zasiedleńczą, opartą m.inn na weteranach. Dawało to podwójne korzyści, bowiem oprócz zaludniania opustoszałych obszarów, zasiedleńcy stanowili wymierną wartość patriotyczną oraz bojową na wypadek zagrożenia zewnętrznego.
Jak pokazują dokumenty powiatu grodzińskiego32 (1668r.) obecna suwalszczyzna oraz najprawdopodobniej także samo miasto Suwałki założone już później, bo dopiero w 1688 r. (dwa domy), było oparte na osiedleńcach, jakimi byli żołnierze-weterani. Czas pokazał, że była to polityka ze wszechmiar słuszna, bowiem ziemie te zawsze były wierne Koronie a ludzie tam zamieszkujący niezwykle oddanie walczyli o dobro kraju we wszystkich okresach, gdy ojczyzna wzywała.
Tym samym na uwagę zasługuje fakt, i dużą ciekawostka jest to, że dzieje rodu XVII-wiecznego oficera/osadnika królewskiego – Jana Kochańskiego z Kochania h. Lubicz są starsze niż samo miasto Suwałki, a jego potomnych w nim zamieszkujących, można znaleźć do dnia dzisiejszego.

Przypisy:

1.    KDP, Kodeks Dyplomatyczny Polski,  Poznań 1880, dokument DLXXVIII, T.II/2, s. 860.
2.    Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej, Gebethner i Wolf, Warszawa 1904-31, T. 7, s. 77.
3.    A. Biliński, Szlachta Ziemi Dobrzyńskiej za ostatnich Jagiellonów, W-wa 1932, s. 85-86.
4.   Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10 s. 290.
5.    Kacper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, T. 5 s. 142.
6.    Wpis do Księgi Metryki Koronnej z lat 1569 – 1673 1609.04.29, Kraków. LL 28, k.76-80v. Instrukcja dla posła do Turcji i hospodara wołoskiego, Grzegorza Kochańskiego,w myśl której ma powiadomić sułtana o próbach ukarania Kozaków czyniących szkody ziemiom sułtańskim, posłaniu przeciw Kozakom hetmana z wojskiem i senatorów do powstrzymania ich napadów. (pol.)
7.    Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10, s. 290.
8.    Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej, Gebethner i Wolf, Warszawa 1904-31, T. 7, s. 77.
9.    Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10, s. 291.
10.    Kacper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, T. 5, s. 142.
11.    Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej, Gebethner i Wolf, Warszawa 1904-31, T. 7, s. 77.
12.  http://www.historycy.org/index.php?showtopic=2836&pid=25366&mode=threaded&show=&st=&#entry25366 , dane www na dzień 16.03.2013r.
13.    Kacper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, T. 5, s. 142.
14.    Kacper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, T. 5, s. 142.
15.    Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10 s. 291.
16.    Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej, Gebethner i Wolf, Warszawa 1904-31, T. 7 s. 77.
17.    Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10 s. 291.
18.    Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10, s. 291.
19.    M.J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego, http://wielcy.pl/wgm/?m=NG&t=PN&n=lu.10036 , dane www na dzień 16.03.2013r.
20.    Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10, s. 291.
21.    M.J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego, http://wielcy.pl/wgm/?m=NG&t=PN&n=lu.10037 , dane www na dzień 16.03.2013r.
22.    Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10, s. 290.
23.    Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej, Gebethner i Wolf, Warszawa 1904-31, T. 7, s. 77.
24.    Kacper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, T. 5, s. 143.
25.    Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10, s. 291.
26.    Inwentarz nadania Dóbr J.K. M-sci przez Xięzy Kamedułów na Wigrach Fundowanym, Grodno roku 1668, Powiat Grodzienski Nr. 13, s. 48, oraz pozycja 15.
27.    Falk Knut Olaf, Źródła… cz. IV str. 29, „Inwentarz Podania Dóbr i Kmi Leśnictw o Ecconomiey Grodzieńskiej ich Xięży Kamedułom  na Wigrach Fundowanym Roku Pańskiego 1668.
28.    „Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich“,Warszawa: nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1880-1914, tom I-XV. Miejscowości Suwalszczyzny i ziem przyległych w końcu XIX wieku.
29.    Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej, Gebethner i Wolf, Warszawa 1904-31, T. 7, s. 77.
30.    Boniecki Adam, Herbarz Polski. Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Gebethner i Wolf, Warszawa 1907, Cz.1 T.10, s. 291.
31.    http://pl.wikipedia.org/wiki/Potop_szwedzki , dane www na dzień 16.03.2013r.
32.    Inwentarz nadania Dóbr J.K. M-sci przez Xięzy Kamedułów na Wigrach Fundowanym, Grodno roku 1668, Powiat Grodzienski Nr. 13, s. 34-48.